انتشار برنامه در گوگل پلی یکی از مهم ترین اموری است که هر برنامه نویس بعد از طراحی و ساخت اپلیکیشن باید به آن بپردازند. اگر می خواهید برنامه ی شما جذابیت و محبوبیت خاص خودش را پیدا کند باید برنامه ی خود را در بزرگ ترین پلی استور جهانی به اشتراک بگذارید.
این موضوع برای اپلیکیشن هایی که در سطح جهانی ساخته شده اند اهمیت بیشتری دارد چون بهترین روش برای نشان داده شدن برنامه به دنیا می باشد.
روش های انتشار برنامه در گوگل پلی چیست؟
راه های انتشار برنامه در گوگل پلی متفاوت می باشد اما فرق آن ها در داشتن اکانت دولوپری گوگل یا نداشتن آن می باشد.
اولین چیزی که برای انتشار برنامه نیاز می باشد، داشتن حساب دولوپری گوگل است. داشتن و ساخت این حساب برای ما که در کشور ایران هستیم و تحریم می باشیم کار بسیار سختی می باشد. شما باید خود را به جای یک فرد دیگر در یک کشور دیگر نشان دهید تا بتوانید اکانت گوگل پلی را خریداری کنید.
برای این کار باید حساب ارزی داشته باشید و همچنین حتما با وی پی اس وارد شوید. اما تیم تیکو راه را برای شما ساده کرده است. کافیست با شماره ی زیر تماس بگیرید
بعد از اینکه حساب گوگل پلی را ساختید می توانید برنامه ی خود را داخل آن منتشر کنید. اگر این کار را بلد نیستید می توانید از ما کمک بگیرید.
برای انتشار اپلیکیشن در گوگل پلی باید یک سری موارد را به صورتی که در قوانین انتشار برنامه در گوگل پلی هست آماده کرده و در داخل اکانت گوگل پلی آن را آپلود نمایید.
موارد مورد نیاز برای انتشار برنامه در پلی استور:
اگر می خواهید برنامه را به دو زبان منتشر کنید باید از همان ابتدا زبان دیگر را هم بارگزاری کنید.
وقتی این موارد را آماده کردید می توانید اقدام به انتشار کنید. مراحل انتشار 5 مرحله است. هر مرحله به مرحله ی قبل وابسته می باشد. یعنی باید ابتدا مرحله ی 1 را کامل کنید و بعد از آن وارد مرحله ی 2 شوید. فراموش نکنید که حتما باید از یک لینک اختصاصی برای خود استفاده کنید.
وقتی همه ی مراحل را طی کردید، در نهایت برنامه به حالت pending در می آید. در این حالت باید منتظر بمانید ببینید که ربات های گوگل برنامه ی شما را رد می کنند یا آن را تایید می کنند. معمولا بین 24 تا 48 ساعت زمان می برد تا برنامه ی شما مورد تایید گوگل قرار بگیرد. در نهایت برای شما جیمیل می آید. از داخل اکانت خود می توانید لینک برنامه را ببینید.
برای هر بار آپدیت هم فقط کافیست فایل apk را آپلود کنید. اگر هم عکس و نوشته و فیلم است، در محل مناسب آن، آپلود نمایید.
روش دیگر انتشار هم انتشار برنامه داخل اکانت تیکو می باشد. برای این کار کافیست موارد مورد نیاز را به ما بدهید تا برای شما به راحتی منتشر کنیم. این روش از روش قبلی کم هزینه تر می باشد چون نیازی به هزینه برای انتشار برنامه و وی پی اس نمی باشد. توجه داشته باشید که این هزینه ها طبق قیمت دلار محاسبه می گردد.
تهویه ی مکانیکی چیست؟
تهویه های مکانیکی وسایلی هستند که برای تنفس بیماران استفاده می شوند.
این وسیله معمولا در قسمت ICU بیمارستانهاکاربرد دارد. احتمالا تا کنون لوله های پلاستیکی ای که درون دهان یا بینی بیمار قرار می دهند را دیده باشید. این لوله ها این امکان را دارد که به یک دستگاه تنفسی وصل شود. این ماشین تنفسی ونتیلاتور نامیده می شود.
تاریخچهٔ کاربرد ونتیلاتور
تاریخچهٔ تنفس مصنوعی به حدود ۸۷۰ سال پیش از میلاد مسیح برمیگردد. در سال ۱۵۳۰ پاراسلسوسِ سوئیسی، با به کاربردن دَم آهنگری و گذاشتن آن در دهان بیمار و دمیدن آن، به ریهها هوا رساند. فارست برد آمریکایی نخستین دستگاه تنفس مصنوعی مدرن بنام Bird Mark 7 را در دوران جنگ جهانی دوم ابداع کرد. در ایران کاربرد ونتیلاتور پیشینهای بیش از ۵۰سال دارد. از نخستین دستگاهها دستگاهی بود که ساخت شرکت بِنِت است. امروزه پیشرفتهترین مدل این سازو کارها در بیمارستانهای ایران به کار میرود .
اصطلاحات پرکاربرد در زمینه ونتیلاتورها
آشنایی با اصطلاحات بکاربرده شده در زمینه ونتیلاتورها لازمه شناخت این دستگاه می باشد که در ادامه این اصطلاحات پرکاربرد آورده شده است:
نرخ تنفس (Rate of Breaths) تعداد تنفس در دقیقه می باشد که بصورت طبیعی برای بزرگسالان بین 12 تا 16 تنفس در دقیقه و برای نوزادان این نرخ بیشتر است.
حجم تنفس (Volume of Breaths) که بصورت رایج با واحد میلی لیتر (ml) اندازه گیری می شود و به آن حجم جاری ( Tidal Volume) نیز گفته می شود، حجمی از هواست که در طول یک دم وارد ریه ها می شود. این حجم در حالت طبیعی برای بزرگسالان حدود 500 میلی لیتر می باشد.
ونتیلاتور چیست و چگونه کار می کند؟
ونتیلاتور مکانیکی دستگاهی است که برای پشتیبانی از بیماران دارای شرایط شدید تنفسی که بر ریه ها اثر می گذارد ، از جمله ذات الریه استفاده می شود.
قبل از اینکه بیمار روی ونتیلاتور قرار گیرد ، غالباً متخصصان بیهوشی روشی به نام لوله گذاری انجام می دهند. بعد از آرام شدن بیمار و شل شدن عضلات ، لوله ای از طریق دهان و داخل قسمت بادی قرار می گیرد.
سپس لوله تنفس به ونتیلاتور متصل می شود و کادر پزشکی می توانند میزان فشار هوا و اکسیژن را به ریه ها تنظیم کرده و ترکیب اکسیژن را تنظیم کنند.
چه موقع بیمار روی ونتیلاتور می رود؟
قبل از تصمیم گیری برای قرار دادن بیمار بر روی دستگاه ونتیلاتور ، پزشکان به دنبال علائم "نارسایی تنفسی" هستند.
- میزان تنفس افزایش می یابد ، آنها پریشان به نظر می رسند ، CO2 در خون بالا می رود.
- سرعت تنفس طبیعی در حدود 15 تنفس در دقیقه است ، اگر این سرعت در هر دقیقه به 28 بار برسد ، این یک سیگنال است که ممکن است دستگاه ونتیلاتور لازم داشته باشد.
ریسک های ونتیلاتور چه هستند؟
برخی از ریسکهای ونتیلاتور مربوط به زمانی است که لوله های ونتیلاتور در دهان یا بینی بیمار قرار می گیرد این فرایند لوله گذاری نامیده می شود.
درطی ان دندانها ممکن است صدمه ببیندوخون ریزی وعفونت هم ممکن است پیش بیاید ولی صدمه دیدن دیگر ساختمان ها بسیار بعید است.
برخی افراد نمی توانند باور کنند که برای تمام طول عمرشان به این دستگاه(ونتیلاتور) نیازمند هستند و بدن انها توانایی ادامه حیات بدون وجود ونتیلاتور را ندارد. این مسئله برای بیمار و خانواده ی او بسیار سخت و دردآور است. در این گونه موارد گفتگو با پزشک معالج وتصمیم گیری در مورد نحوه ی استفاده از ونتیلاتور بسیار حائز اهمیت است و نتیجه ی بهتری را برای بیمارو سالمند به همراه خواهد داشت.
تقسیم بندی ونتیلاتورها به دو صورت انجام می گیرد ؛
اول از جهت چگونگی طراحی ونتیلاتور برای مکانیزم تهویه ، به این معنی که دستگاه دارای چه مُد تهویه ای است و این که این حالات بر چه اساسی تقسیم بندی می شود.
در تقسیم بندی حالات تهویه هوایی می توان گفت دسته ای از آنها کلاسیک هستند که تمامی ونتیلاتورها دارا هستند (مثل SIMV) و دسته دیگر حالت هایی که مخصوص خود کمپانی سازنده ونتیلاتور است.
نوع دوم تقسیم بندی از این جهت است که ونتیلاتور بیمار را در چه محدوده سنی حمایت می کند. این بسیار مهم است که محدوده کاری ونتیلاتور از جهت سن بیمار مشخص باشد. حتی کسی که درخواست ونتیلاتور می کند ، باید دقیقاً مشخص کند که ونتیلاتور را برای چه منظوری می خواهد استفاده کند.
میزان سهولت ریه به کشش برای افزایش حجم و دریافت حجم هوای تنفسی لازم و همینطور مقاومت راه هوایی میزان مقاومتی است که هوا هنگام عبور از راه های هوایی با آن مواجه می شود.