ونتیلاتور چیست

تهویه ی مکانیکی چیست؟   

تهویه های مکانیکی وسایلی هستند که برای تنفس بیماران  استفاده می شوند.

این وسیله معمولا در قسمت ICU  بیمارستانهاکاربرد دارد. احتمالا تا کنون لوله های پلاستیکی ای که درون دهان یا بینی بیمار قرار می دهند را دیده باشید. این لوله ها این امکان را دارد که به یک دستگاه تنفسی وصل شود. این ماشین تنفسی ونتیلاتور نامیده می شود.

تاریخچهٔ کاربرد ونتیلاتور

تاریخچهٔ تنفس مصنوعی به حدود ۸۷۰ سال پیش از میلاد مسیح برمی‌گردد. در سال ۱۵۳۰ پاراسلسوسِ سوئیسی، با به کاربردن دَم آهنگری و گذاشتن آن در دهان بیمار و دمیدن آن، به ریه‌ها هوا رساند. فارست برد آمریکایی نخستین دستگاه تنفس مصنوعی مدرن بنام Bird Mark 7 را در دوران جنگ جهانی دوم ابداع کرد. در ایران کاربرد ونتیلاتور پیشینه‌ای بیش از ۵۰سال دارد. از نخستین دستگاه‌ها دستگاهی بود که ساخت شرکت بِنِت است. امروزه پیشرفته‌ترین مدل این سازو کارها در بیمارستان‌های ایران به کار می‌رود .

اصطلاحات پرکاربرد در زمینه ونتیلاتورها

آشنایی با اصطلاحات بکاربرده شده در زمینه ونتیلاتورها لازمه شناخت این دستگاه می باشد که در ادامه این اصطلاحات پرکاربرد آورده شده است:

نرخ تنفس

نرخ تنفس (Rate of Breaths) تعداد تنفس در دقیقه می باشد که بصورت طبیعی برای بزرگسالان بین 12 تا 16 تنفس در دقیقه و برای نوزادان این نرخ بیشتر است.

حجم تنفس

حجم تنفس (Volume of Breaths) که بصورت رایج با واحد میلی لیتر (ml) اندازه گیری می شود و به آن حجم جاری ( Tidal Volume) نیز گفته می شود، حجمی از هواست که در طول یک دم وارد ریه ها می شود. این حجم در حالت طبیعی برای بزرگسالان حدود 500 میلی لیتر می باشد.

ونتیلاتور چیست و چگونه کار می کند؟

ونتیلاتور مکانیکی دستگاهی است که برای پشتیبانی از بیماران دارای شرایط شدید تنفسی که بر ریه ها اثر می گذارد ، از جمله ذات الریه استفاده می شود.

قبل از اینکه بیمار روی ونتیلاتور قرار گیرد ، غالباً متخصصان بیهوشی روشی به نام لوله گذاری انجام می دهند. بعد از آرام شدن بیمار و شل شدن عضلات ، لوله ای از طریق دهان و داخل قسمت بادی قرار می گیرد.

سپس لوله تنفس به ونتیلاتور متصل می شود و کادر پزشکی می توانند میزان فشار هوا و اکسیژن را به ریه ها تنظیم کرده و ترکیب اکسیژن را تنظیم کنند.

چه موقع بیمار روی ونتیلاتور می رود؟

قبل از تصمیم گیری برای قرار دادن بیمار بر روی دستگاه ونتیلاتور ، پزشکان به دنبال علائم "نارسایی تنفسی" هستند.

- میزان تنفس افزایش می یابد ، آنها پریشان به نظر می رسند ، CO2 در خون بالا می رود.

- سرعت تنفس طبیعی در حدود 15 تنفس در دقیقه است ، اگر این سرعت در هر دقیقه به 28 بار برسد ، این یک سیگنال است که ممکن است دستگاه ونتیلاتور لازم داشته باشد.

ریسک های ونتیلاتور چه هستند؟

برخی از ریسکهای ونتیلاتور مربوط به زمانی است که لوله های ونتیلاتور در دهان یا بینی بیمار قرار می گیرد این فرایند لوله گذاری نامیده می شود.

درطی ان دندانها ممکن است صدمه ببیندوخون ریزی وعفونت هم ممکن است پیش بیاید ولی صدمه دیدن دیگر ساختمان ها بسیار بعید است.

برخی افراد نمی توانند باور کنند  که برای تمام طول عمرشان به این دستگاه(ونتیلاتور) نیازمند هستند و بدن انها توانایی ادامه حیات بدون وجود ونتیلاتور را ندارد. این مسئله برای بیمار و خانواده ی او بسیار سخت و دردآور است. در این گونه موارد گفتگو با پزشک معالج وتصمیم گیری در مورد نحوه ی استفاده از ونتیلاتور بسیار حائز اهمیت است و نتیجه ی بهتری را برای بیمارو سالمند به همراه خواهد داشت.

تقسیم بندی ونتیلاتورها به دو صورت انجام می گیرد ؛

اول از جهت چگونگی طراحی ونتیلاتور برای مکانیزم تهویه ، به این معنی که دستگاه دارای چه مُد تهویه ای است و این که این حالات بر چه اساسی تقسیم بندی می شود.
در تقسیم بندی حالات تهویه هوایی می توان گفت دسته ای از آنها کلاسیک هستند که تمامی ونتیلاتورها دارا هستند (مثل SIMV) و دسته دیگر حالت هایی که مخصوص خود کمپانی سازنده ونتیلاتور است.
نوع دوم تقسیم بندی از این جهت است که ونتیلاتور بیمار را در چه محدوده سنی حمایت می کند. این بسیار مهم است که محدوده کاری ونتیلاتور از جهت سن بیمار مشخص باشد. حتی کسی که درخواست ونتیلاتور می کند ، باید دقیقاً مشخص کند که ونتیلاتور را برای چه منظوری می خواهد استفاده کند.

قدرت انطباق ریه و مقاومت راه هوایی

میزان سهولت ریه به کشش برای افزایش حجم و دریافت حجم هوای تنفسی لازم و همینطور مقاومت راه هوایی میزان مقاومتی است که هوا هنگام عبور از راه های هوایی با آن مواجه می شود.